We zijn allemaal compleet, zoals we zijn. Maar hebben we dat wel in de gaten? Zijn we ons daar wel van bewust? Zeker in onze werkomgeving gebruiken we maar een fractie van onze mogelijkheden. We zijn op zoek naar ‘meer menselijkheid’. Maar wat is dat eigenlijk? Een compleet mens heeft de beschikking over een heel scale aan vermogens. Hieronder beschrijf ik een zeer beknopt overzicht. Het beschrijft verschillende systemen van de mens. Het zal duidelijk zijn dat ze niet los te zien zijn van elkaar.
Fysiek
Een mens heeft een lichaam en kan daar van alles mee. Het is het vehikel waarmee we door het leven gaan. Het lichaam wil overleven en is hiervoor uitgerust met een snel en onbewust systeem dat wordt ingeschakeld als er gevaar dreigt: Vechten, vluchten, bevriezen. Daarnaast zijn er diverse andere systemen die ervoor zorgen dat het lichaam blijft leven. Denk aan spijsvertering, ademhalen, bloedsomloop etc. Het lichaam maakt het mogelijk de omgeving waar te nemen, te voelen en te denken en speelt dus ook een belangrijke rol in onze innerlijke wereld.
Vitaal
Dit is de levenskracht. De energie die het leven zelf is. Het zorgt ervoor dat we gezond blijven, in actie komen, dat we onze verlangens en doelen nastreven, dat we verliefd worden op iets of iemand en dat we ons voortplanten. Emoties zijn een belangrijk onderdeel van het vitale systeem.
Emotioneel
We kleuren de wereld in met onze emoties. Dat maakt het leven mooi en lelijk en zorgt ervoor dat er iets te beleven valt. Alle gebeurtenissen zijn emotioneel neutraal. Wij geven er een emotionele lading aan.
Mentaal
We geven niet alleen een emotionele betekenis aan gebeurtenissen, we redeneren, verklaren en denken erop los. Op het mentale niveau bouwen we modellen die aangeven hoe we denken dat iets werkt of zou moeten werken. We zien verbanden en kunnen strategieën bedenken om succesvol door het leven te gaan. De wetenschap floreert, we bouwen ingewikkelde machines, virtuele werelden en zijn tot veel in staat.
Spiritueel
De mens heeft een ‘lijntje naar boven’. Via onze ziel staan we in verbinding met onze intuïtie en de evolutionaire kracht die richting geeft. We noemen dit ook wel het ruimere bewustzijn. Als dat lijntje niet geblokkeerd is kunnen we ons hart volgen. We volgen dan automatisch onze purpose, zonder dat dat mentaal meteen sense hoeft te maken. Onze intuïtie spreekt op een heel andere manier tot ons dan het mentale systeem. Het geeft aan welke richting goed is voor ons. Als je intuïtie volgt en de andere systemen daarop uitlijnt ben je gelukkig. Niet als doel, maar als bijproduct. Naast de wijsheid van intuïtie worden de andere systemen vanuit dit niveau doordrengt met Liefde, een ‘okéheid’ met alles wat er is. Dit is het vermogen niks af te wijzen en contact te houden met alles wat er is.
Vanuit het ruimere bewustzijn contact maken met de andere systemen, en daarbij helemaal niets uitsluiten, helpt om ze te ontspannen, te doorzien en ze weer in balans te krijgen. En deze impact heeft het ook op anderen!
Ego
Ego heeft invloed op alle systemen. Het is een denk-voel gewoonte, een beweging, die wordt aangedreven door het mentale supereg. Dit zijn diepe overtuigingen over de wereld en over jezelf, gecombineerd met redelijk vaste strategieën die zeggen hoe je redelijk succesvol in deze wereld kunt overleven. Het ego kan eigenwijs vasthouden aan deze strategieën of het kan leren door de strategieën aanpassen. Om de transformerende vermogens van het ruimere bewustzijn aan te boren is het noodzakelijk de exclusieve identificatie met ego los te laten en een andere positie in te nemen.
Verticale Ontwikkeling
Een compleet mens zijn betekent dat je alle systemen inzet en hun ding laat doen waarvoor ze gemaakt zijn. Op dit moment zijn we als mensheid uit evenwicht: we zijn te veel in het mentale systeem gaan geloven. We denken met het mentale ook de andere systemen te kunnen ‘overrulen’. We stellen ons bijvoorbeeld de vraag op het mentale niveau “wat moet ik doen om gelukkig te zijn”. Daarmee maken we te weinig gebruik van de andere systemen en zullen we het geluk niet vinden. De illusie is dat we strategieën kunnen ontwikkelen om gelukkig te zijn. Een ander voorbeeld is dat we ‘mentaal’ besloten hebben dat bepaalde emoties er niet mogen zijn. We ontwikkelen strategieën om dat te voorkomen. Het is een kansloze missie omdat die emoties er nu eenmaal wel zijn. We gaan ook geen brug bouwen op gevoel. Daar moet serieus aan gerekend worden. We merken dat we de iets vanuit het verkeerde systeem benaderen, als we er niet uitkomen. Zo kunnen we conflicten niet vanuit het emotionele systeem oplossen. We kunnen wel de emoties erkennen, maar dan zonder er helemaal in te verdwijnen. Het moet dus met enige afstand. En als we naar het nieuws kijken en de kranten lezen, dan is het duidelijk dat we steeds minder succesvol worden op deze manier.
Verticale Ontwikkeling is eigenlijk het opnieuw balanceren uitlijnen van deze systemen. Het spirituele systeem krijgt een belangrijkere rol en we worden veel bewuster hoe de andere systemen werken. Wat er functioneel aan is en wat zeker niet werkt.
