Het is een rode draad in onze opleidingen en coaching. Professionals komen steeds meer tot de ontdekking dat ze zichzelf te kort doen, onnodig aanpassen en braaf zijn. Ze zijn vooral gericht op doen wat er van hen verwacht wordt, of wat ze denken dat er verwacht wordt… Hierdoor komen ze steeds verder van zichzelf te staan. Dit kost energie en je voelt dat het niet oke is.
Je kent het misschien wel:
Je hebt je leven “op orde”. Een baan, relatie, sociale kring, misschien zelfs een goedgevulde agenda vol leuke dingen. En toch… voel je iets knagen. Alsof je jezelf ergens onderweg bent kwijtgeraakt.
En misschien ben je dat ook.
Het verschil tussen jezelf en jeZelf
Er is een groot verschil tussen jezelf en jeZelf (ja, die hoofdletter is bewust).
- jezelf is het deel van jou dat zich aanpast. Aan verwachtingen, rollen, regels, normen.
- jeZelf is wie je diep vanbinnen bent. Je kern. Je waarheid. Je ziel, als je het zo wil noemen.
Jezelf is een meester in aanpassen
We leren het al jong: In alle dominante culturen moeten kinderen zich voegen naar de gewoonten. Sommige emoties worden als ‘goed’ gelabeld, anderen als ‘fout’. Kort door de bocht: meisjes moeten lief zijn en jongens stoer. Er ontstaan allerlei ideeën van hoe je moet zijn en hoe je niet moet zijn. Hiermee richt een kind zich naar buiten, naar verwachtingen van de omgeving en gaat daar naar leven. Als dat voldoende aansluit bij wie het kind ten diepste is, is er geen probleem.
- “Doe maar normaal.”
- “Wees niet zo boos.”
- “Wat zullen de buren denken?”
En dus leer je je gedrag aan te passen. Je lacht sociaal, zegt ja terwijl je nee voelt, kiest een “verstandige” studie of baan, houdt je in, je uit je gevoel niet. Je laat maar een stukje van jezelf zien, want dat voelt veiliger.
En eerlijk is eerlijk: aanpassen werkt. Totdat het niet meer werkt.
Hoe weet je dat je het contact met jeZelf bent kwijtgeraakt?
- Je voelt je leeg, ondanks dat alles “goed” lijkt.
- Je doet wat van je verwacht wordt, maar weet niet meer wat jij wil.
- Je leeft op de automatische piloot.
- Je mist die diepe connectie – met jezelf én met anderen.
- Je bent vaak moe, futloos of rusteloos.
Soms krijg je een wake-up call. Burn-out. Relatiebreuk. Een knallende paniekaanval. Niet leuk, wel functioneel. Het is jeZelf die op de rem trapt en zegt: Hallo, ik ben er nog. Wanneer luister je weer naar mij?
Waarom gebeurt dit?
- Conditionering
Je bent gaan geloven dat je iemand moet zijn om geliefd te worden of succesvol te zijn. - Angst voor afwijzing
Je verstopt je echte gevoelens en verlangens uit angst om niet geaccepteerd te worden. - Sociale druk
De buitenwereld waardeert prestaties, uiterlijk en snelheid. Maar jeZelf leeft van rust, echtheid en verbinding.
Wat heeft dit met manifesteren en purpose te maken?
Als je alleen leeft vanuit jezelf (je hoofd, je rol, je aangepast gedrag), dan manifesteer je dingen die misschien niet eens écht bij je passen. Dan trek je bijvoorbeeld een carrière of partner aan die goed “lijkt”, maar niet goed voelt.
Manifesteren werkt pas echt als het vanuit jeZelf komt. Vanuit innerlijke helderheid. Vanuit jouw kern.
En je purpose dan? Die ligt ook daar. Niet in je CV of in wat anderen van je verwachten. Maar in wat jou vanbinnen levend maakt.
Hoe kom je weer thuis bij jeZelf?
- Ga vertragen.
- Wees eerlijk over hoe je je voelt.
- Ga schrijven, wandelen, voelen.
- Laat stilte toe.
- Stel jezelf simpele maar eerlijke vragen: Wat wil ík? Wat voelt kloppend? Waar word ik blij van – echt blij?
- Ben eerlijk in je zoektocht naar het waarom dit soms niet lukt.
Je hoeft jeZelf niet opnieuw te vinden. Je hoeft alleen te stoppen met alles wat je ervan afleidt.
Onder alle lagen van aanpassen zit wie je echt bent. En geloof me: dat is precies goed.
Emotionele gebeurtenis
Het terugvinden, of beter gezegd, het herinneren van jeZelf is een emotionele gebeurtenis. Het is een diepe blijheid en dankbaarheid. En een voornemen jeZelf nooit meer te vergeten
Geïnteresseerd hiermee zelf aan de slag te gaan?
Kijk eens naar de opleiding Bewuster Leiderschap of boek een coachingstraject.
